مولود کعبه(روز پدر)

واژه ها هنوز هم مشغول اند …

خورشید مثل کسی که گویی همه چیز را می داند، دستانش را زیر

گونه های خود گذاشته بود و به کعبه می نگریست. حالا او می دانست

اگر آن اتفاق استثنایی بیفتد، دیگر کسی خورشید بودن او را باور نمی کند.

او اینک فاطمه را می دید که باردارِ خورشیدی به نام علی بود.

با به دنیا آمدن او، دیگر بعید بود آسمانی ها در وصف خورشید

از او سخن بگویند، با این همه او هم مانند بقیه آسمانی ها، منتظر

و شادمان بود. علی که آمد، خیلی ها سر بالا گرفتند، مثل «رجب» که

حالا دیگر میان ماه ها سری پیدا کرده بود.

 بعد از آن نوبت واژه ها رسید،بسیج شدند و هر چه از دستشان برمی آمد،

کردند،کم هم نگذاشتند؛تمام آن چه می توانستند بگویند یا بسرایند گفتند و

سرودند،اما باز سال های سال تا توصیف کامل علی، وقت می خواستند.

واژه ها هنوز هم مشغول اند، اما به این اطمینان قلبی رسیده اند که

این مهم کار آن ها نیست،

علی فراتر از توان همه آن هاست